Το άγχος ή Stress, είναι η λέξη που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε ένα συναίσθημα, που βιώνουμε ως ψυχοφυσιολογική ένταση και είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασής μας με το περιβάλλον.
Ο HansSeyle, πρωτοπόρος στη έρευνα για το άγχος, το όρισε ως «τη μη συγκεκριμένη αντίδραση του σώματος σε κάθε απαίτηση που αυτό δέχεται». Ο ίδιος ερευνητής, δεν το θεωρεί ούτε καλό ούτε κακό, αλλά ως απαραίτητο ερέθισμα για την κινητοποίηση του ανθρώπου. Το άγχος, λοιπόν, σε μικρές, λογικές δόσεις, είναι κινητοποιητικό και ως εκ τούτου, δημιουργικό. Σε μεγάλες ή υπερβολικές δόσεις, μπορεί να έχει αρνητική επίδραση και γίνεται εμπόδιο στη δημιουργική δράση του ανθρώπου.
Σημεία και συμπτώματα του άγχους
Αυτά μπορούν να είναι σωματικά, ψυχολογικά ή κοινωνικά, ανάλογα με το κατώφλι αντοχής του καθενός και τους τρόπους με τους οποίους αντιδρά στην εμπειρία του άγχους.
Σωματικά το άγχος εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, προκαλώντας τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα (όπως πονοκέφαλοι, γαστρεντερικά ενοχλήματα, αίσθημα βάρους ή πόνων στο στήθος, δύσπνοια και το σύνδρομο μόνιμης κόπωσης). Αυτά, προέρχονται από τη συνεχή υπερλειτουργία του συμπαθητικού συστήματος, απότοκο των λειτουργιών που προετοιμάζουν τον οργανισμό, να αντιμετωπίσει με φυγή μια ενδεχόμενη επίθεση ή να επιτεθεί ο ίδιος. Αυτές οι εκδηλώσεις είναι δυνατόν να ελεγχθούν με ειδικές τεχνικές χαλάρωσης.
Οι ψυχολογικές εκδηλώσεις του άγχους μπορούν να επηρεάσουν πολύ την ψυχική μας υγεία με δυσάρεστες συνέπειες, όπως ευερεθιστότητα ή ευσυγκινησία, κατάθλιψη ή αδιαφορία, απάθεια ή ανηδονία. Συχνό είναι το σύνδρομο της εξουθένωσης στους επαγγελματίες που υφίστανται μακρόχρονη επίδραση στρεσσογόνων παραγόντων, όπως οι γιατροί, νοσηλευτές κ.λπ. που αναπτύσσουν μια απάθεια και κυνισμό απέναντι στα βαριά περιστατικά που αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Οι κοινωνικές εκδηλώσεις του άγχους έχουν άμεση σχέση με τις ψυχολογικές και επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα την καθημερινή μας ζωή. Οι διαπροσωπικές σχέσεις δυσκολεύουν, εμφανίζονται συχνά καυγάδες, βία και εγκληματικότητα αλλά και απόσυρση, απομόνωση, καχυποψία, εξαρτήσεις από ουσίες, έως αυτοκτονίες.
Τέλος, το έντονο άγχος μπορεί να εμφανιστεί με μορφή κρίσεων πανικού, με σωματικά συμπτώματα όπως ζάλη, ταχυπαλμία, δύσπνοια, κρύο ιδρώτα, τρεμούλα στα άκρα. Οι κρίσεις πανικού συνήθως συνοδεύονται από έντονο αίσθημα πως έρχεται μια βαριά μη αντιστρέψιμη βλάβη στον οργανισμό, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα ή θάνατος.
Η Ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει άμεσα στη μείωση του άγχους και των συμπτωμάτων του, δίνοντας τη δυνατότητα μιας χαλαρότερης προσέγγισης των καθημερινών δυσκολιών της ζωής. Επίσης οι ενεργειακές θεραπείες, όπως η Κοσμοενεργειακή και Ο Καθρέφτης του Σώματος, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του άγχους και στην απόκτηση αισθήματος ευεξίας.
Όμως η πλήρης και μόνιμη διαχείριση του άγχους και των κρίσεων πανικού μπορεί να γίνει μόνο με παράλληλη ψυχοθεραπευτική δουλειά, έτσι ώστε να αναγνωριστούν οι βαθύτερες αιτίες του άγχους και να διαλυθούν τα κατεστημένα «μοτίβα ζωής». Αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης μας, αλλάζουμε τη ζωή μας. Ο συνδυασμός της ψυχοθεραπείας με τις ενεργειακές θεραπείες, συντομεύει τη διάρκεια της θεραπείας.
