Μιλάμε για υπογονιμότητα σε ένα ζευγάρι, όταν δεν έχει επιτευχθεί σύλληψη μετά από 12 μήνες ελεύθερης σεξουαλικής επαφής. Αποτελεί μάλλον συχνή κατάσταση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, αφού σύμφωνα με σχετικές έρευνες 1 στα 6
ζευγάρια αντιμετωπίζει αυτή τη δυσκολία. Τα συνηθισμένα αίτια της υπογονιμότητας φαίνονται να είναι α) οι διαταραχές της ωορρηξίας, β) οι διαταραχές του σπέρματος, γ) οι βλάβες των σαλπίγγων και δ) ανεξήγητη αιτιολογία (20%) Ένα στα 5 ζευγάρια εμφανίζει αδυναμία σύλληψης, χωρίς να υπάρχει καμία αναγνωρίσιμη διαταραχή.
Η Ομοιοπαθητική – Ολιστική προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά σε οποιασδήποτε αιτιολογίας περίπτωση υπογονιμότητας. Επηρεάζει τον νευρο-ορμονικό άξονα λειτουργίας της γυναίκας, ισορροπώντας έτσι τον ακανόνιστο κύκλο
της εμμήνου ροής και επαναφέροντας τις φυσιολογικές ωορρηξίες, σε γυναίκες που έχουν τέτοιες διαταραχές. Έτσι, μπορεί να βοηθήσει σε πολλών ειδών διαταραχές του κύκλου, όπως την αραιομηνόρροια , την ολιγομηνόρροια, τη δυσμηνόρροια, τις
μηνορραγίες και την εμφάνιση ανωορρηκτικών κύκλων. Όσον αφορά τις διαταραχές του σπέρματος, μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία χρόνιων λοιμώξεων του ανδρικού γεννητικού συστήματος, όπως χρόνια προστατίτιδα ή επιδιδυμίτιδα, που έχουν ως αποτέλεσμα ολιγοσπερμία ή μειωμένη κινητικότητα του σπέρματος, επιφέροντας έτσι βελτίωση στην λειτουργικότητα του
σπέρματος.
Στην περίπτωση των διαταραχών της λειτουργίας των σαλπίγγων εξαιτίας χρόνιας λοίμωξης, η ομοιοπαθητική – Ολιστική προσέγγιση μπορεί να ανακόψει την εξέλιξη της χρονιότητας και να βοηθήσει στην επαναφορά της φυσιολογικής τους λειτουργίας. Σε όλες τις περιπτώσεις βέβαια, απαιτείται παράλληλη παρακολούθηση της γυναίκας από τον ειδικό γυναικολόγο και διενέργεια των σχετικών εξετάσεων, αιματολογικών και ακτινολογικών, ώστε να επιβεβαιώνεται η ομαλοποίηση της λειτουργίας του γεννητικού συστήματος.
Στην περίπτωση της υπογονιμότητας ανεξήγητης αιτιολογίας, η Ολιστική προσέγγιση μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα, λόγω της ολιστικής της δράσης στον ανθρώπινο οργανισμό. Σε συνδυασμό με την αυτογνωσία, μπορεί να λύσει τα ασυνείδητα
μπλοκαρίσματα της λειτουργίας του νευρο- υποφυσιο –γοναδικού άξονα και να επιφέρει, όχι μόνο την πολυπόθητη σύλληψη αλλά και τη δυνατότητα της ομαλής συνέχισης της εγκυμοσύνης, μέχρι τον τοκετό. Ακόμη και στην περίπτωση της εξωσωματικής γονιμοποίησης, έχουμε παρατηρήσει από δική μας εμπειρία, να καθίσταται άμεσα εφικτή η επίτευξη της εμφύτευσης και η διατήρηση της εγκυμοσύνης έπειτα από ομοιοπαθητική – ολιστική θεραπεία, σε γυναίκες που παρά τις επανειλημμένες προηγούμενες προσπάθειες δεν είχαν κατορθώσει να διατηρήσουν την εγκυμοσύνη τους και να την φέρουν εις πέρας.
